پله پله با آسانسور یا نردبان؟!

قرار بود قبل از تموم کردن یک کتاب درموردش نظر ننویسم..قولی بود که به خودم داده بودم....

ولی کتاب پله پله تا ملاقات خدا... تو همون چند صفحه ی اول اونقدر تو ذوقم زد که نگو...

کلا واسه همین چیزاست که از بحث و مطالعه در مورد مولانا و چنین افرادی خوشم نمیاد .

ما تو قرآن داریم که پیامبر از جنس خودمونه..بشری از جنس ما...

پس چرا یه جوری بزرگان دین و عرفان رو بت میکنیم که تهش بگیم مولانا که مثل ما نبود...اونکه 5سالگی به آسمون میرفت! فرشته میدید! همچین حرفایی....

خب که چی؟ اون فرد رو داریم بزرگ میکنیم یا داریم تلاش برای بهتر شدن رو کوچیک و بی معنی میکنیم؟

من 5سالگی توپ بازی میکردم. پس من چیزی از خدا نخواهم فهمید. در نتیجه شب بخیر.. الان چند شبه داره رو این کتاب خوابم میبره :|

انتظار داشتم این "پله پله" شروعش از رو زمین باشه نه از آسمون!

البته باز هم میگم که دارم خیلی عجولانه مینویسم و هنوز خیلی کم خوندم... رخوت و خواب آلودگی خاصی واسم میاره تقریبا معادل با خوندن بیوشیمی..که نمیذاره زیاد پیش برم. احتمال داره نظرم درست نباشه.